W miarę starzenia się społeczeństw i rosnących niedoborów siły roboczej, zwłaszcza w sektorach opieki i edukacji, zapotrzebowanie na inżynierów robotyki z silnymi kompetencjami w zakresie interakcji człowiek-maszyna będzie narastać. W tym obszarze mowa o tzw. robotach społecznych, zaprojektowanych tak, by wchodzić w interakcje z ludźmi w sposób intuicyjny – za pomocą mowy, mimiki i gestów. Coraz częściej wykorzystywane są one w służbie zdrowia, edukacji, handlu detalicznym i w domach, żeby zapewniać towarzystwo, wsparcie i spersonalizowane usługi.

Według prognoz Mordor Intelligence, globalny rynek robotów społecznych wzrośnie z 7,47 miliarda dolarów w 2025 roku do 30,38 miliarda w 2030 roku, co odpowiada skumulowanemu rocznemu wskaźnikowi wzrostu (CAGR) na poziomie 32,4%. Wzrost ten napędzają postępy w dziedzinach takich, jak sztuczna inteligencja, rozpoznawanie emocji oraz w związku z trendami demograficznymi, zwłaszcza w kontekście starzenia się populacji. Kluczowe sektory generujące popyt to opieka nad osobami starszymi, edukacja specjalna i obsługa klienta. W Japonii, na przykład, roboty już pełnią funkcje opiekuńcze w ponad 20% ośrodków dla seniorów (OECD), a trend ten szybko rozprzestrzenia się na inne kraje o wysokim dochodzie.